မေး ...  ဦးမိုးကျော်ရဲ့ ဟာသပြက်လုံးတွေ ခုချိန်ထိ မရိုးနိုင်အောင်ရှိနေပါတယ်။ လူငယ်တွေလလည်း ခုချိန်ထိပြန် ပြက်နေကြတာလည်း ကြားနေရပါတယ်ခင်ဗျ။ အရင်တုန်းက ဒီလိုပျက်လုံးတွေထုတ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ စိတ်ကူးလေးသိချင်ပါတယ်။

 ဖြေ ... အမှန်ကတော့ ပြက်လုံးထွင်တယ်ဆိုတာ ရှေးလူကြီးတွေဆီက ဦးရွှေငါးတို့ ဓါတ်ဆီ ဓါတ်စံတို့ဆီကလည်း ယူတယ် ။ နောက်လူငယ်ေတွေဆီကလည်း ယူတယ်။ ရပ်ကွက်ထဲမှာ၊ ဆိုက်ကားဂိတ်မှာ၊ ဘီယာဆိုင်မှာ ပြောနေတဲ့ စကားလေးတွေ မှတ်ထားပြီး ထည့်သုံးတာ ခလေးတွေပြောတဲ့စကား ဥပမာပြောပြမယ်(ဟာသပြော)

မေး ... လူရွှင်တော်ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်အောင် ဘာတွေလိုအပ်ပါသလဲ ။

ဖြေ ... လူရွှင်တော်ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်အောင် ပြောရရင် ဒီခေတ်က အနုပညာသမားချင်း ပွဲမငှားဘူး။  မင်းလဲလူရွှင်တော် ငါလဲလူရွှင်တော် ၊ မင်းမှာ အလှူအတန်းရှိရင် ငါက မေတ္တာနဲ့ပရဟိတ လာလုပ်ပေးရတာ။ ငှားတာက ပရိသတ်က ငှားတာလေ။  အဲဒီတော့ ပရိသတ်ကြိုက်အောင် လုပ်ရတော့တာကိုး။ တော်တော် များများက ပညာခန်းတွေ ဘာတွေခဏထား ၊ ဟိုးတုန်းက လေပြည်ထိုးတယ်။ တောဆို တောလေပြေ ၊ တောင်ဆို တောင်လေပြေ ၊ သူတောင်းစားဆို သူတောင်းစားလေပြေ ။ အဲ့ဒါတွေက ပျောက်ကုန်ပြီ အကုန်လုံး ပရိသတ်ကြိုက်အောင်ပဲ လုပ်နေကြတော့တာ ။

မေး ... မြန်မာ့အငြိမ့်သဘင်လူရွှင်တော်ကရတာနဲ့ ရုပ်ရှင်တွေမှာ ဟာသလုပ်ရတာနဲ့ ကွာခြားချက်နဲ့ ခံစားချက်လည်း သိချင်ပါတယ် ။

ဖြေ ... ဇာတ်သဘင်ကတော့ခဲယဉ်းပါတယ်။ ပြောရမယ်ဆိုရင် ရုပ်ရှင်ကဟိုတုန်းက ဖလင်နဲ့ဆိုတော့ တစ်တောင်လောက် ၂တောင်လောက် ပျက်သွားတာနဲ့မီးရှို့ လိုက်ရတာ။ ဒိုင်ယာလော့ကို ကြေညက်အောင် ချပေးပြီးတော့မှ ရိုက်ရတာ မှားလို့ မရဘူး။ မှားတာနဲ့ ဖလင်ကလွှင့်ပစ်ရမှာ။ ပျက်သွားမှာစိုးတော့။ ခုဒီခေတ်ကျတော့ ကားကြီးတွေတောင်မှ ဗီဒီယို ကင်မရာနဲ့ ရိုက်နေကြပြီ။ အခါတစ်ရာမှား ပြန်ရိုက်လို့ ရတယ် ။ စိတ်တိုတတ်တဲ့ တချို့ဒါရိုက်တာတွေကတော့ ပြောမှာပေါ့။ ဇာတ်သဘင်ကျ ပြက်လုံး ပြက်ပြီးတာနဲ့ လိုက်ကာချမယ်။ မှားသွားလည်း မရတော့ဘူး။  ပြန်ပြောလို့       လည်း မရဘူး ။ နောက်တစ်ပွဲကျ မမှားအောင်လုပ် ဒါပဲရှိတာ ။

မေး ...ခု တီဗီမှာ လာနေတဲ့လူရွှင်တော်ပြိုင်ပွဲတွေအပေါ်မှာရော ဒိုင်လူကြီး တစ်ယောက် လုပ်တယ်ဆိုတော့ ဦးရဲ့ အမြင်လေးလည်း သိချင်ပါတယ်။

ဖြေ ... ခုလက်ရှိအောင်မြင်နေတဲ့ လူရွှင်တော် အတော်များများ ဧရာ ကို ကျေးဇူးတင်သင့်တယ် သူစခဲ့တာလေ ။ ဒီပြိုင်ပွဲတွေ စတည်းက ဦးက ဒိုင်လုပ်ခဲ့တာ ။ အရင်တုန်းက လူရွှင်တော်ဆိုတာ ရေကြည့်လို့ရတယ်။ ဒီခေတ်ကြ ရေလို့ကို မရတော့ဘူး။  ခု မတရားဖောင်းပွသွားပြီ။ ဒီခေတ် ကလေးတွေတော်ပါတယ် ။ အကြံဉာဏ်လေးတွေ ပြက်လုံးလေးတွေ သုံးတာ ကောင်းပါတယ် ။

မေး ... ဟုတ်ကဲ့ ဒီအစီစဉ်ကိုကြည့်နေတဲ့ ပရိသတ်ကို ဘာများ လက်ဆောင်စကား ပါးချင်ပါသလဲ ခင်ဗျ ။

ဖြေ ... လက်ဆောင်စကားပါးချင်သလဲဆိုရင် ကြိုးစားရင် ဘာမဆိုဖြစ်တယ်။ ဘုရားတောင်ဖြစ်သေးတာပဲ။ မဖြစ်သေးတာပဲရှိတာ။  မဖြစ်ဘူးဆိုတာမရှိဘူး။  ဦးတို့ဆို မိခင်က လူရွှင်တော်လုပ်စားဖို့   မွေးပေးလိုက်သလိုပဲ။ မျက်နှာတွေ့တာနဲ့ ရယ်ကြတော့တာပဲ ။ ပရိသတ်ကို ပြောချင်တာ လူရွှင်တော်လေးတွေ ၊မင်းသားတွေ အားပေးကြဖို့နဲ့မိဘနှစ်ပါးကို စိတ်ချမ်းသာအောင်ထားဖို့၊ မိဘမျက်ရည်ပေါက်ကြီး ငယ် ကျရင် သားသမီးက ဘယ်တော့မှ မကြီးပွားဘူး ။ မိဘလုပ်ကျွေးတဲ့သူ ဆင်းရဲ ရင်တောင် ပြောင်ပြောင်ပဲ ဆင်းရဲတယ်။ ဘုရားတောင်ဟောထားတယ်။ ငါ ဘုရားကို ဆွမ်းတော်မကပ်ချင်နေ၊  မိဘနှစ်ပါး လုပ်ကျွေးရင် ဆွမ်းတော်ကပ်တာနဲ့ အတူတူပါပဲတဲ့ ။ ဖအေ ဆိုတာလည်း တူတူပါပဲ။  မအေက မီးဖိုချောင်မှာ ချက်ပြုတ် နေရပေမယ့် ဖအေက နေပူထဲမှာ အလုပ်လုပ်ကျွေးရတယ်။ ချွေးနဲစာဆိုတာ မဟုတ်ပါဘူး။  ချွေးများစာပါ။ တချို့က ရှက်တယ်။ မိဘက ဈေးရောင်းနေရလို့ လက်ညှိုးထိုး မပြချင်ဘူး။ မအေဟာ သူတောင်းစားပဲဖြစ်ဖြစ် နောက်ဆုံး ပြည့်တန်ဆာ လုပ်စားရင်တောင် မိဘဟာ မိဘပါပဲ ။ မိဘကို ရိုသေစွာလုပ်ကျွေးကြပါလို့ ပြောချင်ပါတယ်။

အင်တာဗျုး အပိုင်း(၁)-http://www.mizzimaburmese.com/article/33408